વિશ્વભરના બાળ ચિકિત્સકો કહે છે કે જ્યાં સુધી બાળકનો સંપૂર્ણ શારીરિક વિકાસ ન થાય ત્યાં સુધી તેણે જીમમાં ભારે તાલીમ ન લેવી જોઈએ. બાળકોએ ૧૬ વર્ષ પહેલાં જીમમાં જવું જોઈએ નહીં. આ પહેલાં તેમને આઉટડોર રમતો જેવી કે ફૂટબૉલ, બાસ્કેટબૉલ, ક્રિકેટ, બેડમિંટન અને એરોબિક્સ કરવી જોઈએ. બાળકોએ તેમની પસંદગીની પ્રવૃત્તિ જિમ્નેસ્ટિક્સ, સાયકલ ચલાવી અને જોગિંગ અઠવાડિયામાં ત્રણ વખત કરવું જોઈએ. જિમ્નેસ્ટિક્સ, દોરડા કૂદવાનું અને રોક ક્લાઇમ્બીંગ જેવી પ્રવૃત્તિઓ સ્નાયુઓ અને હાડકાંને મજબૂત બનાવે છે. એરોબિક્સ રક્તવાહિની પ્રવૃત્તિને સામાન્ય રાખે છે અને શરીરમાં લચીલાપન વધારે છે.
કિશોરો આ કરો
૧૪-૧૭ વર્ષની વયના કિશોરોએ ટ્રેનર વિના જીમમાં કોઈ પ્રવૃત્તિ ન કરવી જોઈએ, કારણ કે ખોટી રીતે કસરત કરવાથી માંસપેશીઓ અને હાડકાની ઇજા જેવી સમસ્યાઓ થઈ શકે છે. જિમને બદલે, તેઓએ ફૂટબોલ, વૉલીબૉલ, સ્વીમિંગ અને નૃત્ય જેવી પ્રવૃત્તિઓમાં ભાગ લેવો જોઈએ.
હાઈટ ઓછી રહી જવી
હાડકાંમાં વૃદ્ધિ પ્લેટો હોય છે, જે ભારે વજન ઉપાડવાથી નાશ થાય છે, અને આનથી ઉંચાઈ વધતી અટકી જાય છે. અતિશય પ્રોટીનનું સેવન મેટાબોલિક સિસ્ટમને અસર કરે છે. શરીરમાં ચરબી જમા થવા લાગે છે.
મગજ પર ભાર
બૉડી બિલ્ડીંગ દરમિયાન ડાયટિંગ કરવાથી માત્ર મગજની નસોને જ નુકસાન પહોંચાડે છે, પરંતુ બાળકને એનિમિયા, હાર્ટ અને કિડનીની સમસ્યા પણ થઈ શકે છે.
હાડકાંની નબળાઇ થવી
સ્ટેરોઇડ્સ અથવા બૉડી બિલ્ડિંગ દવાઓ લેવાથી હાડકા નબળા પડે છે. આ સાથે, સ્નાયુઓની લંબાઈમાં ઘટાડો થવાની સંભાવના પણ રહે છે.
લિંગામેંટ્સ પર ખરાબ અસર
પ્રશિક્ષકની સહાય વગર જીમિંગ કરવાથી બાળકના સ્નાયુઓ અને હાડકાંને જોડતા અસ્થિબંધન પર ખરાબ અસર પડે છે.